خیلی ناراحتی؟ بترق!

مادرم دوستی دارد که عادت داشت وقتی خبر پیشرفت کسی می‌رسید چیزی شبیه این می‌گفت: این را من می‌شناسم این‌ها تازه همین پارسال گاوگوسفندهاشان را فروخته‌اند» مادرم هر بار جواب می‌داد: بشر قابل ترقی است!». حالا این عادت از سر دوست مامانم افتاده و گه‌گاه مثلاً  می‌گوید :فلانی چقدر زرنگ شده»

جدا از این فضای تفکرِ دوست مامانم، این جمله یاور خوبی است برایم. به گندهایی که زده‌ام فکر می‌کنم. آن‌جاهایی که نباید. جلو آن‌هایی که هیچ نمی‌خواستم. بعد به خودم نهیب می‌زنم: بشر قابل ترقی است! گند زدی. نمردی که! فوقش می‌گویند این همان بود که فلان. خب که چی؟ کیفیت عالی بشر همین است که قابل ترقی است!